O książce: 2022 / Filip IV Przystojny był dla współczesnych zagadką i przez długi czas nią pozostawała dla historyków. Bo ten człowiek kryje się za sprawami swego panowania, sprawami, które mogą rozpalić romantyczną wyobraźnię wraz ze zmierzchem uczty templariuszy, złowieszczym dramatem rodzinnym trzech synów, bezlitosną walką z papieżem Bonifacem VIII. Dla niektórych był „żelaznym królem”, który bezlitośnie zbudował nowoczesne państwo biurokratyczne na ruinach monarchii feudalnej; dla innych – król z krwi i kości, kryjący się za maską sfinksa i beznamiętnością posągu słaby i niezdecydowany charakter, na co duży wpływ mieli jego bliscy doradcy, Flota, Nogaret i Marigny. Reputacja Filipa Pięknego została nadszarpnięta ciągłymi porównaniami z wyidealizowanym wizerunkiem jego dziadka, św. Ludwika, którego panowanie uznawano za złoty wiek. Ale około roku 1300 rozpoczęła się prawdziwa „epoka żelaza”: był to koniec „pięknego średniowiecza” i początek epoki klęsk, z pierwszymi objawami masowego głodu, początkiem wojny stuletniej i wkrótce powszechne epidemie. Rządzenie królestwem Francji w tak trudnym okresie, zapewniającym przejście od monarchii feudalnej do monarchii narodowej, wymagało czegoś więcej niż świętego marzącego o krucjacie: wymagało silnej i pragmatycznej osobowości. Georges Minois opowiada swoją historię i rysuje portret króla Filipa Pięknego, z całą bezstronnością i talentem. W projekcie okładki wykorzystano miniaturę z „Wielkich Kronik francuskich” (XV w.) przedstawiającą złożenie przysięgi wasalnej przez Edwarda I Filipowi IV..